کفش کودک؛ نکاتی که باید قبل از خرید بدانید
تماشای اولین قدم‌های کودک یکی از شادترین لحظات عمر هر پدرومادری است. اگر شما هم کودک نوپا دارید، پس درست به هدف زده‌اید. امروز در «درجه» با شماییم تا در انتخاب کفش کودک راهنمایی‌تان کنیم.
کودک از چه زمانی به کفش نیاز دارد؟
کودک تا زمانی که شروع به راه‌رفتن نکرده نیازی به کفش ندارد. پس برای نوزادتان همان جوراب یا پاپوش‌های نرم کفایت می‌کند. اما وقتی کودک دلبندتان اولین قدم‌هایش را برداشت، یا بهتر بگوییم تاتی‌تاتی‌کردن را شروع کرد، دیگر باید برایش در فکر کفش مناسب باشید. اینکه چه‌جور کفشی مناسب است را هم درادامه برای‌تان می‌گوییم.
حتما می‌دانید که کودکان نوپا را در خارج از منزل نباید بدون کفش راه برد. اما داخل منزل کودک‌تان می‌تواند پابرهنه باشد. اتفاقا وقتی کودک پابرهنه راه می‌رود، یادگیری حفظ تعادل بدن و تقویت هماهنگی دست‌وپا برایش راحت‌تر می‌شود.
کفش بندی یا چسبی؟
مدل‌های کفش کودک معمولا بنددار یا چسب‌دارند. می‌توانند هم هیچ‌کدام اینها را نداشته باشند. هر مدلی مزایا و معایب خاص خودش را دارد که با هم بررسی می‌کنیم:
کفش‌های بنددار
کفش‌های بنددار به خوبی در پای کودک می‌مانند. منتها مدلی را انتخاب کنید که بندش به‌اندازه کافی بلند باشد تا هم راحت گره بزنید و هم راحت باز کنید. این نوع کفش‌ها درآوردن‌شان برای کودک سخت است. خیلی اوقات تا کودک به کفش‌پوشیدن عادت کند، مدام می‌خواهد کفشش را دربیاورد. اما درآوردن کفش‌های بنددار برای کودک کار آسانی نیست. فقط باید هرازگاهی گره بند را چک کنید که شل نشده باشد.
کفش‌های چسب‌دار
کفش‌های چسب‌دار پوشاندن و درآوردن‌شان سریع‌تر است. این نوع کفش‌ها به‌درد پدرومادرهای عجله‌ای می‌خورند. فقط اینکه درآوردن‌شان برای کودک مثل آب‌خوردن است. همین که کودک طرز کار چسب را بفهمد دردسر شروع می‌شود، چراکه خیلی اوقات بچه‌ها دقیقا زمانی که نباید کفش‌شان را دربیاورند شیطنت‌شان می‌گیرد!
کفش‌های یکسره
کفش‌های یکسره نه بند دارند نه چسب. پوشاندن و درآوردن‌شان هم وقت‌گیر نیست. فقط دقت داشته باشید که این نوع کفش‌ها با تغییر ضخامت جوراب شاید دیگر فیت نباشند. ضمن اینکه درآوردن کفش‌های یکسره هم معمولا برای کودک کار راحتی است. پس باید حواس‌تان باشد که با لنگه کفش ناقص به خانه برنگردید!
چه جنس کفشی بخریم؟
جنس کفش کودک باید سبک و قابل‌تنفس (دارای امکان عبورومرور هوا) باشد. شاید ندانید که پاهای تپلی کودک‌تان چقدر می‌توانند داخل کفش بدبو شوند! پس کفشی انتخاب کنید که جریان هوا داشته باشد و پای کودک‌تان داخلش عرق نکند. نکات زیر را هم از نظر نیندازید:
- کفش‌های با رویه پارچه‌ای یا چرم بهترند. اما همان‌طور که گفتیم باید نرم و دارای قابلیت تنفس باشند.
- چرم سفت گزینه خوبی نیست. کفش‌هایی که از انعطاف کافی برخوردار نباشند، می‌توانند رشد پای کودک را به تعویق بیندازند.
- مواد ترکیبی مصنوعی وزن خیلی سبکی دارند، اما فراموش نکنید که معمولا جنس‌های قابل‌تنفسی نیستند.
- اگر سراغ کفش ساق‌دار رفتید، مدلی را انتخاب کنید که ساقش انعطاف‌پذیر باشد و جلوی حرکت مچ پای کودک را نگیرد.
- به زیره کفش هم نگاه کنید. زیره کفش علاوه‌بر انعطاف‌پذیری باید دارای ترمزگیر باشد تا کودک به‌راحتی سُر نخورد.
از اندازه‌بودن کفش کودک چگونه مطمئن شویم؟
کفش خریدن برای کودکی که هنوز حرف‌زدن هم بلد نیست کار خیلی سختی است. اگر کودک با کفشش راحت نباشد نمی‌تواند درست حالی‌مان کند! پس چاره چیست؟ بیایید از دست‌تان کمک بگیرید. جلوی کفش را دست بزنید و سعی کنید بفهمید که پنجه‌های کودک در چه وضعیتی قرار دارند. پنجه‌ها نباید جمع‌شده باشند. شست پا بهتر است حدود ۱۲ تا ۱۶ میلی‌متر از جلوی کفش فاصله آزاد داشته باشد. پشت پا را هم چک کنید. پشت پای کودک در حالت ایستاده باید اندکی از پاشنه کفش فاصله داشته باشد. اما نه آنقدری که کفش موقع راه‌رفتن لق بزند. ضمنا چون پای کودک زود رشد می‌کند، هر ماه سایز کفش فرزندتان را چک کنید تا مبادا تنگش شده باشد.
- توجه: شاید برای اینکه کفش کودک‌تان زود برایش غیرقابل‌استفاده نشود تصمیم بگیرید که پس سایز بزرگ‌تر بهتر است. اما یادتان باشد که کفش خیلی گشاد راه‌رفتن را برای کودک مشکل می‌کند و سبب زمین‌خوردنش می‌شود. راه‌رفتن برای کودک نوپا چالش بزرگی است که با خرید کفش نامناسب سخت‌هر هم می‌شود. پس برای اینکه کودک دلبندتان را به سختی نیندازید، در انتخاب سایز کفش دقت کنید.
چه زمانی از روز برای خرید کفش کودک بهتر است؟
غروب برای خرید کفش زمان بهتری است، چون پای اغلب بچه‌ها مثل ما بزرگ‌ترها در طول روز کمی ورم می‌کند و احتمال دارد کفشی که کودک‌تان صبح امتحان کرد و به پایش می‌خورد، غروب برایش تنگ باشد.
کفش نامناسب سبب بروز چه علائمی می‌شود؟
لازم به یادآوری است که استخوان‌های پای کودک در این مرحله هنوز درحال شکل‌گیری و رشدند. بهتر است وقتی فاصله بین نوک شست پا تا جلوی کفش به ۵ میلی‌متر یا کمتر رسید، در فکر کفش سایز بزرگ‌تری برای کودک‌تان باشید. علائم زیر را هم جدی بگیرید:
- قرمزی و تحریک پوست در نواحی انگشتان، قوس پا و اطراف مچ؛
- مشکلات ناخن اعم از هرگونه التهاب یا تغییررنگ؛
- نافرمی و انحراف شست پا.
اما درمورد صافی کف پا در سنین اولیه رشد جای نگرانی است. وقتی کودک‌تان در راه‌رفتن استاد شد، صافی کف پا کم‌کم از بین می‌رود و در حدود شش سالگی قوس طبیعی پا مشهود خواهد بود.
سخن پایانی
خلاصه اینکه راحتی حرف اول را می‌زند. کفش نامناسب می‌تواند کودک‌تان را برای راه‌رفتن به تقلای بی‌مورد بیندازد. ضمنا به مسائل ایمنی هم توجه داشته باشید. بعضی از کفش‌ها چنان ظاهر دل‌فریبی دارند که دیگر شاید به مابقی موارد دقت نکنید. تزئینات روی کفش درصورتی‌که به‌اندازه کافی محکم نباشند با خطر بلع همراه خواهند بود. پس هرگز هیچ کفشی را صرفا به‌خاطر ظاهر ملوسش انتخاب نکنید و اول از بابت راحتی و ایمنی کفش مطمئن شوید. با انتخاب درست می‌توانید شادی لحظات راه‌رفتن کودک‌تان را دوچندان کنید.
