بخشیدن مهریه در طلاق توافقی اجباری است؟

بخشیدن مهریه در طلاق توافقی اجباری است؟
راهنمای مطالعه

    شنیدن این خبر خوشایند نیست که در عصر حاضر شاهد اختلافات زیادی بین زوجین هستیم؛ اختلافاتی که در موارد متعدد به جدایی منجر می‌شود. با چشم پوشیدن از دلایلی که باعث و بانی افزایش ناسازگاری‌های میان زوجین و عامل طلاق هستند، در ادامهٔ این مطلب قصد داریم دربارهٔ طلاق توافقی که بی‌دردسرترین شیوهٔ جدایی برای طرفین است و شرایط مطالبهٔ مهریه در آن صحبت کنیم. وقتی حرف از طلاق توافقی می‌شود، یکی از سوالات مهمی که در ذهن زوجین مخصوصاً زوجه شکل می‌گیرد، این است که آیا بخشیدن مهریه در این نوع از جدایی امری اجباری است یا خیر؟ اصلاً مطالبهٔ مهریه در این نوع از جدایی چه شرایطی دارد و چگونه طرفین می‌توانند به‌صورت توافقی و بدون کمترین درگیری و چالشی از هم جدا شوند؟ پاسخ این سوالات را در ادامهٔ این مطلب به شما خواهیم داد.

    طلاق توافقی چیست؟

    طلاق توافقی نوعی از طلاق است که در آن زوجین (زن و شوهر) به دلیل عدم سازش و ناسازگاری با یکدیگر در زندگی مشترک، تصمیم می‌گیرند با تفاهم با هم از یکدیگر جدا شده و زندگی مشترکشان را به پایان برسانند. در کنار مواردی مانند حق طلاق شرط اصلی در جدایی توافقی این است که زوجین در رابطه با کلیهٔ حقوق مالی و غیرمالی قانونی اعم از مهریه، نفقه، اجرت‌المثل، جهیزیه، حق حضانت و ملاقات فرزند با یکدیگر به توافق و تفاهم کامل رسیده باشند. در غیر این صورت و چنانچه یکی از زوجین درمورد حقوق مطرح‌شده با دیگری اختلاف نظر داشته باشد، توافق از سمت دادگاه قابل پذیرش و معتبر نیست و به این ترتیب امکان صدور رأی توافقی نیز وجود ندارد.

    در این نوع از جدایی، به دلیل توافقات صورت‌گرفته، از میزان درگیری زوجین کاسته می‌شود. دادگاه نیز برای صدور رأی، زمان کمتری صرف خواهد کرد و نتیجهٔ مطلوب طرفین یعنی "جدایی" زودتر حاصل خواهد شد. به این ترتیب می‌توان جدایی توافقی را کم‌دردسرترین نوع طلاق معرفی کرد. شایان ذکر است که تمامی توافقات صورت‌گرفته میان زوجین در خصوص مهریه، جهیزیه، نفقه، حق حضانت فرزند و ملاقات با او و سایر حقوق مالی و غیرمالی از دید قانون محترم و پذیرفتنی است و دادگاه نیز موظف و ملزم است که آن‌ها را رعایت کرده و بپذیرد. البته برای این‌که پروسهٔ جدایی توافقی بی‌نقص و بدون اشکال طی شود و توافق‌ها به‌گونه‌ای انجام شود که حق هیچ یک از طرفین ضایع نشود، آن‌ها باید حتماً از تجربه و دانش یک وکیل طلاق توافقی بهره بگیرند و در این زمینه با او مشورت کنند.

    مطالبه مهریه در طلاق توافقی؛ آیا بخشیدن مهریه اجباری است؟

    آیا بخشیدن (بذل) مهریه برای جدایی به‌صورت توافقی اجباری است؟ پاسخ یک کلام است: خیر؛ اجباری نیست. بخشیدن مهریه به‌صورت تمام و کمال یا بخشش قسمتی از آن و یا طلب کردن تمام مهریه از زوج در طلاق توافقی، کاملاً وابسته به توافق و تفاهم‌نامه‌ای است که میان طرفین و زیر نظر یک وکیل مهریه انجام شده‌است. به‌طورکلی بخشیدن مهریه در جدایی توافقی شروطی دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

    1. چنانچه خانم به همسرش بگوید که او را از پرداخت مهریه مبرا می‌کند، آقا دیگر در هیچ زمانی تکلیفی برای پرداخت مهریه به خانم نخواهد داشت و برای خانم هم دیگر جایی برای پشیمانی و درخواست مجدد مهریه وجود نخواهد داشت. برای اتخاذ چنین تصمیمی از سوی زوجه، خیلی مهم است که او حتماً از راهنمایی‌های یک وکیل مهریه استفاده کند و با آگاهی کامل از تبعات تصمیم خود و با رضایت کامل، آقا را از پرداخت مهریه مبرا کند.
    2. خانم در صورت تمایل به جدایی، می‌تواند در ازای بخشش مهریه، طلاق را از همسرش بخواهد، یعنی زوجه تمام یا بخشی از مهریه‌اش را می‌بخشد (بذل می‌کند) و در مقابل آقا راضی به جدایی می‌شود. به این نوع از جدایی، طلاق مبارات گفته می‌شود.
    3. وقتی خانم برای جدایی توافقی مهریه را با هبه کردن به آقا ببخشد، دین زوج بابت پرداخت مهریه به‌طور کامل از بین نمی‌رود و زوجه می‌تواند (تحت شرایط خاص) مجدد آن را طلب کند، یعنی اگر بعد از طلاق مبارات و قبل از اتمام عده، خانم از بخشش مهریه منصرف شود، زوج موظف به پرداخت مهریه است. البته در این شرایط طلاق نیز بی‌اثر شده و بستر برای رجوع به زوجیت فراهم می‌شود.
    4. مراحل و مدارک لازم برای طلاق توافقی

      مرحلهٔ اول:

      در اولین گام طرفین باید مطمئن باشند که می‌خواهند زندگی مشترک خود را به پایان برسانند. سپس باید بر سر مهریه، جهیزیه، نفقه و حضانت فرزندان با یکدیگر به توافق برسند. بهتر است رسیدن به چنین توافقی زیر نظر یک وکیل طلاق توافقی انجام شود تا درنهایت همه‌چیز صحیح و طبق قانون پیش برود.

      مرحلهٔ دوم:

      زوجین یا وکیل طلاق توافقی هر یک به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و دادخواست طلاق توافقی را ثبت می‌کنند. مدارک لازم به این منظور اصل عقدنامه یا رونوشت، شناسنامهٔ زوجین و کپی کارت ملی آن‌هاست.

      مرحلهٔ سوم:

      چند روز بعد از ثبت درخواست، پیامکی از سوی دادگاه برای طرفین ارسال می‌شود که عموماً زمان رسیدگی پرونده در آن ذکر شده‌است. در غیر این صورت، برای اطلاع از زمان دقیق رسیدگی، دادگاه یا خود زوجین باید به شعبهٔ مربوط مراجعه کنند یا وکیل طلاق توافقی خود را باخبر کنند.

      مرحلهٔ چهارم:

      زوجین باید به مشاوره مراجعه کنند و علت عدم تفاهم و قصدشان برای جدایی و همچنین توافقاتی که بر سر موارد مالی و غیرمالی کرده‌اند را مکتوب و خود یا وکلایشان پای آن را امضا کنند. سپس باید نامهٔ مشاوره و توافق‌نامه را به شعبهٔ مربوطه ببرند و منتظر دریافت رأی نهایی طی 1 الی 2 روز آینده باشند. جلسهٔ رسیدگی دادگاه و گفت‌وگو با قاضی گاهی بعد از جلسهٔ مشاوره و گاه قبل از آن است. با این حال به‌طورکلی وقت دادگاه برای جدایی توافقی نزدیک و سریع است. بعد از صدور رأی نهایی (گواهی عدم امکان سازش)، زوجین پای آن را امضا کرده و می‌نویسند که به حکم معترض نیستند و حق تجدید نظر و فرجام خواهی را از خود سلب می‌کنند.

      مرحلهٔ چهارم:

      زوجین با گواهی عدم سازش به یک دفتر رسمی طلاق رفته و صیغهٔ طلاق را جاری می‌کنند.

      جمع‌بندی

      بخشش مهریه در هنگام طلاق توافقی امری اجباری نیست و به توافق طرفین بستگی دارد. به این صورت که زوجه می‌تواند برای جدایی توافقی، طبق یکی از 3 شرطی که در این مطلب به آن‌ها اشاره کردیم، تمام یا بخشی از مهریه‌اش را به زوج ببخشد یا این‌که تمام آن را از آقا طلب کند. از آنجایی که در جدایی توافقی، تمام حقوق مالی و غیرمالی مانند مهریه، حضانت فرزندان و ... طبق تفاهم و توافق زوجین به یکدیگر داده یا از هم سلب می‌شود، حضور یک وکیل طلاق توافقی در کنار هر یک از طرفین به‌منظور ارائه راهنمایی و مشورت برای اتخاذ بهترین تصمیم، امری ضروری و غیرقابل چشم‌پوشی است.

      تهیه شده در: درجه
      {{totalCount}} دیدگاه‌
      {{name.error}}
      {{email.error}}
      {{commentViewData.commentLength - commentMessage.value.length}} کاراکتر باقی مانده
      {{commentMessage.error}}

      ممکن است به این مطالب نیز علاقمند باشید